TEACHERS DAY

'അമ്മേ, ആരാണ് ഗുരു?' 

കുറച്ചു കാലം മുമ്പ് രാത്രി ഉറക്കൽ സമയത്ത് കുട്ടിയുടെ ചോദ്യം. പതിവ് പോലെ ആകാംക്ഷയോടെ ഉത്തരം കാത്ത് മൂന്നു ജോഡി കണ്ണുകൾ എന്റെ മുഖത്ത്.

'മനോഹരമായ ചോദ്യം. ഗുരു ആരാണ് എന്നറിയാൻ ആദ്യം ഈശ്വരൻ എന്താണ് എന്നറിയണം. നിൻറെ ഉള്ളിലെ നന്മ, നിൻറെ മാത്രമല്ല,എല്ലാ മനുഷ്യരുടെയും എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളുടെയും ഉള്ളിലുള്ള, ആത്മാവിലുള്ള നന്മ- നല്ല ഗുണങ്ങൾ, കഴിവുകൾ ഒക്കെ തന്നെ-  ആണ് ഈശ്വരൻ. ശരിയല്ലേ? ഇനി ആ ഈശ്വരനെ, അതായത് നമ്മുടെ നല്ല ഗുണങ്ങളെ, നമ്മിലുള്ള നന്മയെ, നമ്മുടെ ആത്മാവിനെ, എങ്ങനെ കണ്ടെത്തും? അത് ഒരു അന്വേഷണമാണ്. ആ അന്വേഷണത്തിൽ നമ്മെ കൈ പിടിച്ച് മുമ്പോട്ട് നയിക്കുന്ന ആൾ, ആരായാലും, അതാണ് ഗുരു. അതായത് നമ്മുടെ ഉള്ളിലുള്ള ഈശ്വരനെ കണ്ടെത്താൻ നമ്മളെ സഹായിക്കുന്ന ആളാണ് ഗുരു.' 

ഞാൻ പറഞ്ഞു നിർത്തി. മൂന്നു പേർക്കും ഉത്തരം തൃപ്തിയായി എന്ന് തോന്നുന്നു. പിന്നീട് പലതവണ അത് അവർ പരസ്പരം പറയുന്നതും ഉള്ളിൽ ഉറപ്പിക്കുന്നതും കേട്ടിട്ടുണ്ട്.

ഒരു സംശയവുമില്ലാതെ ഇത് എനിക്ക് പറയാൻ സാധിച്ചത് ആത്മാവിനെ തേടിയുള്ള വഴിയിൽ എനിക്ക് വെളിച്ചമേകിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഗുരുക്കന്മാർ അനേകം ഉള്ളത് കൊണ്ടാണ്. അവരിൽ ചിലരെക്കുറിച്ച്...

അമ്പലപ്പുഴ കാക്കാഴം SNVBTS (ഇപ്പോൾ SNVTTI) ഒന്നാം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ സ്കൂളിൽ കുത്തിവെയ്പ്പ് നടത്തിയദിവസം ഇൻജെക്ഷൻ വാങ്ങി ക്ലാസ്സിൽ വന്നിരുന്നതും തല കറങ്ങി. പിന്നെ ഓര്മ വരുമ്പോൾ കുട്ടിത്തടിച്ചിയായ എന്നെയും എടുത്തു കൊണ്ട് സ്റ്റാഫ് റൂമിലേക്ക് ആഞ്ഞു നടക്കുകയാണ് തുളസിക്കതിരു പോലെ മെലിഞ്ഞ മീനാക്ഷി ടീച്ചർ. എന്റെ ഭാരം കൊണ്ട് ടീച്ചർ കിതക്കുന്നുണ്ടാരുന്നു. പക്ഷെ ആ സ്നേഹവും കരുതലും ഇപ്പോഴും ഓർമയിലുണ്ട്. ടീച്ചറും കൂടെ അന്ന് പഠിപ്പിച്ചിരുന്ന മറ്റു ടീച്ചർമാരും എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലല്ലോ എന്നറിയാൻ വൈകിട്ട് വീട്ടിൽ വരികയും ചെയ്തു. അതിനു ശേഷം എൻ്റെ അച്ഛനമ്മമാരുമായി ആ അധ്യാപകർക്ക് ദീർഘകാലം സൗഹൃദമുണ്ടാകാനും ആ സംഭവം കാരണമായി.

എവിടെയും ഇപ്പോഴും കുത്തിവരച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന എന്നെ രണ്ടാം ക്ലാസ്സിൽ വെച്ച് ശിവൻ സാറാണ് ചിത്രരചനയിലെ ആനന്ദം മനസ്സിലാക്കാൻ ആദ്യം സഹായിച്ചത്. ചിക്കൂസ് എന്ന ഡ്രോയിങ് സ്കൂൾ തുടങ്ങി ചിക്കൂസ് ശിവൻ എന്ന് പിന്നീട് അറിയപ്പെട്ട സാറിൻറെ ശിഷ്യത്വം കുറച്ച് കാലം കിട്ടിയത് അനുഗ്രഹം. അഞ്ചാം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ ആദ്യമായി കലോത്സവത്തിന് കഥയെഴുതാൻ നിർബന്ധിച്ച ആലപ്പുഴ തിരുവമ്പാടി സ്കൂളിലെ ജഗദമ്മ ടീച്ചറാണ് എഴുത്തിന്റെ സാധ്യതകൾ കാണിച്ചു തന്നത്. അന്നും ഇന്നും എഴുതിത്തെളിഞ്ഞിട്ടില്ലെങ്കിലും മനസ്സിൽ തോന്നുന്നതെന്തും വിരലിലൂടെ പുറത്ത് വന്നു കഴിയുമ്പോൾ വളരെയധികം സമാധാനവും സന്തോഷവും  സംതൃപ്തിയും ഒക്കെ കിട്ടും എന്ന് മനസ്സിലാക്കാനായി. ഒറ്റക്കുട്ടിയായ എനിക്ക് എഴുത്ത് സ്ഥിരം ഔട്ട്ലെറ്റ് ആയി.

കടിച്ചാൽ പൊട്ടാത്തതായി ആദ്യം തോന്നിയ 'ധർമ്മരാജാ' പാല്പായസം പോലെ മധുരമാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കി തന്നത് ആനന്ദവല്ലി ടീച്ചർ. 'പരന്ന വായനയും  ഉയർന്ന ചിന്തയും മഹത്വമുണ്ടാക്കുന്നു' എന്ന് പറഞ്ഞു തന്ന ടീച്ചർ ഞങ്ങളുടെ ഒരു സംഘത്തെ വായനശാലയിലെ നിത്യ സന്ദർശകരാക്കി.

സ്വയം ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ നിർത്താതെ തമാശ പറഞ്ഞ്, ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കണക്കു ചെയ്യാൻ പഠിപ്പിച്ച ഓക്കേ സാറും  ഓർഗാനിക് കെമിസ്ട്രി ഒരു കളി പോലെ ഹൃദ്യമാക്കിയ ഗോപി സാറും (SD കോളേജ്)... ആർക്കിടെക്ച്ചറിൽ എത്തിയപ്പോൾ, അതിർ വരമ്പുകളില്ലാതെ ചിന്തകളെ പറത്തി വിട്ടാൽ നല്ല ഡിസൈൻ ഉണ്ടാകും എന്നും, നമുക്ക് ചെയ്യാനാവുന്ന ഏറ്റവും നല്ല ഡിസൈൻ എത്തുന്നവരെ ഓരോ പ്രൊജക്റ്റും റിവൈസ് ചെയ്യണമെന്നും പഠിപ്പിച്ച  ഒരു പാട് ഗുരുസ്ഥാനീയർ ..

വിദ്യാലയങ്ങളിലും ജോലിസ്ഥലങ്ങളിലും മാത്രമല്ല ഗുരുക്കന്മാർ. അച്ഛനും അമ്മയും വല്യച്ഛനും ഒന്നും പ്രത്യേകിച്ച് പറയേണ്ടതില്ല, പ്രഥമ ഗുരുസ്ഥാനീയർ. ബന്ധുക്കൾ, സുഹൃത്തുക്കൾ,കുട്ടികൾ, വിദ്യാർഥികൾ, പരിചയപ്പെടുന്നവരും അല്ലാത്തവരുമായി ഏതെങ്കിലും രീതിയിൽ അറിവ് പകരുന്ന എല്ലാവരും, അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോൾ സകല ചരാചരങ്ങളും നമ്മളെ എന്തൊക്കെ പഠിപ്പിക്കുന്നു. ഈശ്വരനെ അന്വേഷിക്കുന്ന വഴിയിലെ വിളക്കുകൾ- പല അളവിൽ പ്രകാശമേകുന്നവ..മിന്നാമിനുങ്ങ് മുതൽ സൂര്യപ്രകാശം വരെ.

എല്ലാ ഗുരുസ്ഥാനീയർക്കും ഈ അധ്യാപക ദിനത്തിൽ പ്രണാമം. എന്നും അനുഗ്രഹം ഉണ്ടാവാൻ പ്രാർത്ഥന. 

  

Elephants and the Earth

"What if the Earth stops rotating? "

Oops. There you go. 

Kids' online classes started sometime back and they are reading the notes sent by teachers, watching the videos and attending live classes. While reading the lesson on Earth-Our planet, Kutty asks, "What is the meaning of rotation? " and after I explain it she goes on to ask what if earth stops rotating. 
Three pairs of very curious eyes are directed at me, I can see them hanging on to any word that might come out of me. I rack my brain for old Physics lessons, while trying to come up with an answer. "Well, there will be no day and night for one thing. And in space, nothing can remain stationary, everything moves, rotates.." 
I know that sounds feeble. 
"That's okay... but what if they don't move?" 
I am thinking of universal forces, but they may not understand even if I try explaining, and what do I explain? Balu comes to my rescue.. "What happens to the top when it stops spinning? It falls, right? Similarly earth will fall off.." 
I cannot support that. "Where will earth fall? There is no floor.." 
"And also, look at the fan- it stops rotation, but it doesn't fall down" 
"That's because it is fixed.. nothing is fixing the earth.." 
The debate goes on for a while and again they look at me. I say, "Frankly, I do not know. Till now the earth has never stopped rotation, so there is no way to know, is there?" 
That doesn't satisfy completely, but at least they move on from that topic. Phew!

Next is English. They are supposed to write ten sentences on elephants in the notebook. Ha! I am saved, they know things about elephants. I ask them to write on their own, soon they finish and hand over the notebooks triumphantly for me to check. Well, in between there are regular sentences like largest land animals and herbivores. But mostly, it goes like this- "There are wild and domestic elephants..("they are never domestic, honey..they are tamed so humans can make use of them.."), among the domestic elephants, Guruvayoor Valiya Kesavan is very famous.. people who take care of elephants ("mahouts, baby") sometimes sleep between their legs..elephants sleep while standing..they communicate by hitting trunk on ground..elephants keep their baby between legs while moving so other animals do not attack them.. elephants have musth flowing near their ears..boy elephants ("male, not boy!") fight and the one who loses goes inside forest and is very dangerous..boy elephants born without tusks are very powerfuller (!!) and are known as...("amma,what is 'mozha' in English ? I refer Google and say 'makhna' ) okay, are known as makhnas...

So what do I say to these? This is knowledge they have collected from various sources and mostly correct also. How do I discourage them and say that they should limit the sentences to flat facts. I cannot bring myself to do that, so I ask them to write the flowery facts in another book and limit the notebook with flat facts. They finish it and off to play.

Another day...waiting for more questions, more study adventures :)

Talking Facts of Life to kids

Bed time is secret sharing time. Me and Ramesh take turns putting the kids to sleep. That is when they share their little adventures in school or their deepest fears and insecurities with us. They ask a lot of questions about our lives, our fears, past and future as well. They have one set of questions for me and an entirely different set for Ramesh. We try to answer as honestly as possible, and all of us are vulnerable at the time and share our innermost thoughts.

I also tried to use the time to tell the kids, especially my daughter about unwanted touch and dangers of the world. I was surprised to find how much she already knew about it. We have discussed it before, but that was long back and the details I gave were sketchy, as part of a story I told them. But afterwards she took her lessons from movies like 'Prathi Poovankozhi', 'Lucifer' etc. And some things she has learned from teachers also, at school. The lessons and understandings were pretty accurate, and I elaborated explaining some 'Me-too' experiences of my childhood and teenage, how I reacted and how she can react, how she should be bold and be open in sharing it with me if she ever faces such issues. We discussed drugs too, different probable ways they could reach the kids and how to avoid it, how to identify it. Again to my surprise she had a basic knowledge, watching movies (even 'Pulimurugan' can educate!)

The kids also love to listen to the tale of their birth- how sad we were without them, how happy we became when they were conceived, how the experience of caesarian was, how we saw them in NICU for the first time and fell in love instantly...etc etc etc. One of these days I told them how a nurse taught me to dress them in diapers. They faintly remember themselves using nappies.

Now,  I am pretty indiscreet about my wardrobe and shelves. They have seen almost everything that I keep inside, and that is why, when the talk came to nappies, they asked me, "Why are you buying and keeping nappies now? Who is it for? Do you use them? What kind of nappies are they?"

I told them they were not nappies, but sanitary napkins, but hesitated to answer the rest and told that they wouldn't understand even if I explained. But they kept insisting,  so that presented me with the opportunity. I had previously explained about cutting of umblical cord. And they wanted to know why there is such a cord and I explained that it is connected to the amniotic sac and uterus (they could understand that everything in stomach happened in various sacs or bags. So I didn't mention placenta) to directly give nutrition to the baby (embryo, they knew that word). I told them that a woman's body prepares itself with all these nutrition every month to receive a baby, but it doesn't happen every month. (In between they asked why not, why don't I conceive again etc. I said it will reduce my attention to them, and also will ruin my health, which they understood because we do not let our pet birds lay eggs all the time as the eggs may break or the mother may die of exhaustion). So since babies do not come to mom every month, the collected nutrition which is actually in blood has to go out of the body, and that happens for 2-3 days every month. I thought they would be fearful hearing this, but nothing. They took it coolly. I also told them that during those days women would be angry, sad and they would have stomach pain. Which was also taken well. "So that's why you yell at us for nothing sometimes? " "Yes". Ok,  so that was explained and forgiven. Then I said, "This is something my sons should understand especially, when they deal with a woman- mother, sister or any of their friends in future- be gentle to them if they are upset. It could be due to this".  That was extremely well taken.

I couldn't help but think about my teacher teaching menstruation in 9th standard. She was so embarrassed. So were all of us, the class which was mixed. But my three eight year olds understood it with such clarity, and no embarrassment whatsoever. It was such a natural thing, something to be understood matter-of-factly, scientifically. I felt very proud and happy.  I might have to repeat this later when they grow up, but that will come later. For now,  all is well.